آرام بخش دل
آرام بخش دل سلام صدرای عزیزم ،امید و عشق زندگیم گاهی باید از اتفاق های زندگی عبور کرد وسعی کرد که بهترین تصمیم رو گرفت مخصو صا وقتی که نتونی برای کسی حرف بزنی ونهایت احساست رو بگی باید راهی پیدا کنی برای آرامش اول صحبت وتوکل با معبودیکتاست و او به همه چیز آگاه و داناست وبعد از اون به چیزایی مانند شعر که التیام بخش روح آدم هاست ،البته آدم های اهل دل. من هم سعی می کنم ک الان در این لحظه با شعر روح نا ارامم رو آرام کنم .
یکی از شعرای مورد علاقه من سهراب سپهری است .
غربت
ماه بالای سر آبادی است ،
اهل آبادی در خواب .
روی این مهتابی ،خشت غربت را می بویم .
باغ همسایه چراغش روشن،
من چراغم خاموش .
ماه تابیده به بشقاب خیار،به لب کوزه آب.
غوک ها می خوانند .
مرغ حق هم گاهی.
کوه نزدیک من است : پشت افرا ها ،سنجدها .
وبیابان پیداست .
سنگ ها پیدا نیست ، گلچه ها پیدا نیست .
سایه های از دور ،مثل تنهایی آب ، مثل آواز خدا پیداست.
نیمه شب باید باشد
دب اکبر آن است دو وجب بالاتر از بام .
آسمان آبی نیست ، روز آبی بود .
یاد من باشد فردا ،برم باغ حسن گوجه وقیسی بخرم .
یاد من باشد فردا لب سلخ ،طرحی از بزها بردارم ،
طرحی از جارو ها ،سایه شان در آب . 
یاد من باشد ، هر چه پروانه می افتد در آب ،زود از آب در آرم .
یاد من باشد کاری نکنم ، که به قانون زمین بر بخورد .
یاد من باشد فردا لب جوی ، حوله ام را هم با چوبه بشویم .
یاد من باشد تنها هستم .
ماه بالای سر تنهایی است.
پسرم همیشه به خدا توکل کن که یاد آرام بخش روح وروان ماست.
